๑๖
๑ เป็นปกติที่มนุษย์จะคิดเตรียมแผนการต่างๆ
แต่ในที่สุดคำตอบก็มาจากพระผู้เป็นเจ้า
๒ ทุกวิถีทางของคนมักบริสุทธิ์ในสายตาของตนเอง
แต่พระผู้เป็นเจ้าดูที่จิตวิญญาณ
๓ จงมอบสิ่งที่เจ้ากระทำให้แก่พระผู้เป็นเจ้า
และแผนการของเจ้าจะสำเร็จ
๔ พระผู้เป็นเจ้าได้สร้างทุกสิ่งขึ้นโดยมีจุดประสงค์
รวมถึงคนชั่วร้ายสำหรับวันแห่งความพินาศด้วย
๕ ทุกคนที่มีใจหยิ่งยโสเป็นที่น่ารังเกียจต่อพระผู้เป็นเจ้า
และแน่ใจได้เลยว่า เขาจะไม่อาจหลุดพ้นจากการลงโทษอย่างแน่นอน
๖ เป็นเพราะความรักอันมั่นคงและความสัตย์จริง บาปจึงได้รับการยกโทษ
และเป็นเพราะความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้า คนจึงหลีกให้พ้นจากความเลว
๗ เมื่อวิถีทางของผู้ใดเป็นที่พอใจของพระผู้เป็นเจ้า
พระองค์จะทำให้แม้แต่ศัตรูของเขาเองมีสันติกับเขา
๘ การมีอยู่เพียงน้อยนิดแต่มีความชอบธรรมย่อมดีกว่า
การมีรายได้มากมาย แต่ขาดความเที่ยงธรรม
๙ มนุษย์จะคิดเตรียมแผนการต่างๆ ตามวิถีทางของตน
แต่พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ชี้ทางให้เขาเดิน
๑๐ คำพูดของกษัตริย์เป็นไปตามอำนาจที่ได้ตัดสินใจไว้
และสิ่งที่กล่าวก็ไม่ควรผิดไปจากความเป็นธรรม
๑๑ เครื่องวัดน้ำหนักและตราชูที่เที่ยงตรงเป็นของพระผู้เป็นเจ้า
ตุ้มน้ำหนักที่ใช้ถ่วงเป็นไปตามมาตรฐานของพระองค์
๑๒ การกระทำสิ่งชั่วช้าเป็นที่น่ารังเกียจต่อบรรดากษัตริย์
เพราะว่าบัลลังก์สร้างขึ้นได้ด้วยความชอบธรรม
๑๓ กษัตริย์โปรดปรานคำพูดที่มีความชอบธรรม
และรักคนที่พูดในสิ่งที่ถูกต้อง
๑๔ ความโกรธกริ้วของกษัตริย์เป็นดั่งผู้นำสาสน์แห่งความตาย
แต่ผู้มีสติปัญญาจะช่วยผ่อนหนักเป็นเบาได้
๑๕ ใบหน้าอิ่มเอิบของกษัตริย์หมายถึงชีวิต
และความโปรดปรานของกษัตริย์เปรียบเสมือนเมฆฝนในฤดูใบไม้ผลิ
๑๖ การได้มาซึ่งสติปัญญาดีกว่าได้ทองคำ
และจะเลือกการหยั่งรู้ย่อมดีกว่าเลือกเงินทอง
๑๗ วิถีชีวิตของผู้มีความชอบธรรม คือการหลีกเลี่ยงความเลว
คนที่ระวังวิถีทางของเขาที่ก้าวไปจะรักษาจิตวิญญาณของเขาได้
๑๘ สิ่งที่ตามความเย่อหยิ่งจองหองมาคือความพินาศ
และวิญญาณที่ยโสต้องเผชิญกับความล้มเหลว
๑๙ การเจียมตัวฝ่ายวิญญาณและอยู่กับบรรดาคนยากไร้ยังจะดีกว่า
การรับแบ่งปันจากคนหยิ่งจองหองที่ริบของคนอื่นมา
๒๐ คนที่เอาใจใส่ต่อคำสอนจะประสบกับสิ่งดีงาม
และคนที่ไว้วางใจในพระผู้เป็นเจ้าจะเป็นสุข
๒๑ ผู้มีสติปัญญาเป็นที่ตั้ง เรียกได้ว่า เป็นผู้หยั่งรู้
และคำพูดที่ไพเราะโน้มน้าวจิตใจได้มากขึ้น
๒๒ คนที่มีความเข้าใจเปรียบได้กับการมีน้ำพุแห่งชีวิต
แต่ความโง่จะลงโทษคนโง่เอง
๒๓ ใจของผู้มีสติปัญญาแสดงผ่านทางคำพูด
และริมฝีปากของเขาโน้มน้าวจิตใจได้มากขึ้น
๒๔ คำพูดที่น่าฟังเป็นเสมือนรวงผึ้ง
ที่ให้ความหวานต่อจิตวิญญาณและซึมซาบเข้าบำบัดรักษาลึกถึงกระดูก
๒๕ มีหนทางที่ดูเหมือนว่าเป็นทางที่ถูกต้องในสายตาของตนเอง
แต่จุดจบคือหนทางแห่งความตาย
๒๖ ความอยากอาหารของคนทำงานเป็นตัวกระตุ้นให้เขาต้องปฏิบัติงาน
เพราะมันทำให้เขาได้บำบัดความหิว
๒๗ คนไร้ค่าจะขุดคุ้ยความเลว
และคำพูดของเขาเป็นดั่งไฟที่ลุกโพลง
๒๘ ผู้พูดบิดเบือนจะก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท
และคนนินทาว่าร้ายจะแยกเพื่อนรักให้จากกัน
๒๙ คนที่ก้าวร้าวหลอกล่อเพื่อนบ้านของเขา
และนำเขาไปในทางที่ไม่ดี
๓๐ คนขยิบตาวางแผนกระทำสิ่งที่บิดเบือน
คนปิดปากเฉยก่อความชั่วให้เกิดขึ้น
๓๑ ผมหงอกบนศีรษะคือมงกุฎแห่งสง่าราศี
และพบได้ในทางแห่งความชอบธรรม
๓๒ คนโกรธยากดีกว่าคนมีกำลังมาก
และคนที่บังคับอารมณ์ได้ก็ดีกว่าคนที่ตีเมืองได้
๓๓ ฉลากที่จับได้ตกอยู่ในมือ
แต่ทุกสิ่งก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพระผู้เป็นเจ้า