1 Лагодны адказ злагоджвае гнеў, а слова абразьлівае будзіць лютасьць.

2 Язык мудрых нясе добрыя веды; а вусны неразумных вырыгаюць глупства.

3 Усюды вочы Гасподнія: яны бачаць ліхіх і добрых.

4 Лагодны язык - дрэва жыцьця, а неўтаймаваны - хвароба духу.

5 Неразумны пагарджае настаўленьнем бацькі свайго; а хто слухае засьцярогу, той у добрым розуме.

6 У доме ў праведніка - мноства скарбаў, а ў прыбытку ў бязбожнага - разлад.

7 Вусны мудрых пашыраюць веды, а сэрца немысьляў - не.

8 Ахвяра бязбожных - агідная Госпаду, а малітва праведных Яму даспадобы.

9 Агіда Госпаду - шях бязбожнага, а таго, хто ідзе шляхам праўды, Ён любіць.

10 Ліхая кара таму, хто скрывіць дарогу, і той, хто ненавідзіць засьцярогу, загіне.

11 Апраметная і Авадон адчынены перад Госпадам, тым болей сэрцы сыноў чалавечых.

12 Ня любіць распусьнік тых, што засьцерагаюць яго, і да мудрых ня пойдзе.

13 Вясёлае сэрца разьвесяляе твар, а пры сардэчным смутку дух маркоціцца.

14 Сэрца разумнага шукае ведаў, а вусны немысьляў кормяцца дурасьцю.

15 Усе дні ў няшчаснага смутныя; а ў каго сэрца вясёлае, таму заўсёды сьвята.

16 Лепей мець мала ў страху Гасподнім, чым вялікі скарб, і зь ім трывогу.

17 Лепей міска гародніны і зь ёю любоў, чым укормлены бык і зь ім нянавісьць.

18 Запальчывы чалавек абуджае разлад, а цярплівы суцішае свару.

19 Дарога ў гультая - як цярновы пляцень, а дарога ў праведных гладкая.

20 Мудры сын радуе бацьку, а неразумны чалавек пагарджае маці сваёю.

21 Дурнота - радасьць недавумку, а чалавек разумны ідзе простаю дарогаю.

22 Бяз рады задумы разладзяцца, а пры мностве радцаў яны спраўдзяцца.

23 Радасьць чалавеку ў адказе вуснаў ягоных, і як хораша слова ў свой час!

24 Дарога жыцьця ў мудрага ўгору, каб ухіліцца ад апраметнай унізе.

25 Дом пыхлівых зруйнуе Гасподзь, а мяжу ўдавы ўмацуе.

26 Агіда Госпаду - намыслы ліхадзеяў, а словы беззаганных падабаюцца Яму.

27 Карысьлівец разладзіць свой дом, а хто ненавідзіць хабар, будзе жыць.

28 Сэрца праведнага абдумвае адказ, а вусны бязбожных вырыгаюць благое.

29 Далёка Гасподзь ад бязбожных, а малітву праведных чуе.

30 Прымружвае вочы свае, каб прыдумаць хітрыну; закусваючы сабе губы, учыняе зладзейства,

31 Вуха, уважлівае да навукі жыцьця, будзе жыць сярод мудрых.

32 Хто ня прымае настаўленьня, ня дбае пра душу сваю; а хто слухае засьцярогу, той набывае розум.

33 Страх Гасподні вучыць мудрасьці, і славе папярэднічае пакора.